Van kunnen naar kennen

Gedurende 2018 verschijnt de tweede band van het project Van kunnen naar kennen.

Waar het in 2017 verschenen eerste deel door de presentatie van het werk van Zilsel en van diverse opvattingen over aspecten van dat werk, het idee  poneerde van een historisch samenvloeien van hoofdarbeid en handarbeid die leidde tot het idee ‘wetenschap’, houdt het tweede deel zich bezig met de vraag wat dat betekent.

Diederick Raven problematiseert de door Zilsel zelf gesuggereerde eenrichtingsverkeer-opvatting dat de handarbeid de wetenschap zou veroorzaken.

Edgar Zilsel zelf scherpt in zijn opstel over het humanisme zijn opvatting aan dat het humanisme nooit de veroorzaker van de wetenschap kan zijn geweest.

Maarten van den Oever schetst de terloopse aanzet van Zilsel tot een dubbele paradigmawisseling, namelijk die van moderniteit naar postmoderniteit, en die van de geesteswetenschap naar de historische epistemologie. Een multi-dimensionale benadering, die vanuit de denkbeelden van de historische epistemologie gedacht is, wordt daarna in een case studie over Brunelleschi geëtaleerd.

De problematiek van de relatie wiskunde–werkelijkheid, waar Zilsels Wiener Kreiss zich deerlijk in verstrikte, wordt historisch verklaard door Mirjam Goedkoop in haar these over de relatie tussen Kants algebra en Frege’s wiskundebegrip.

Na deze publicaties in Band 2 is dit project afgerond.

We voorzien voor de toekomst wel nieuwe publicaties over de rol van het ken-idee en de wijze waarop de samenleving in haar kennisbehoefte voorziet en hoe ze die kennis opvat, maar dat zal niet meer specifiek gerelateerd zijn aan het door Zilsel aangedragen thema.